روایتی مادرانه از جوان‌ترین شهید ارتش|شهادت بهترین سعادتی بود که نصیبم پسرم شد
جمعه, ۲۹ فروردين ۱۳۹۹ ساعت ۲۱:۰۸
مادر شهید سروان «مجتبی یداللهی منفرد» می‌گوید: «روز تولد و شهادت پسرم یکی شد. این فقط از تقدیر خداوند است که شهادت و تولدش همزمان شده است. خدا خودش او را انتخاب و گلچین کرد تا راهش را بروند.»
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، مادر شهید سروان «مجتبی یداللهی منفرد» بعد از وداع آخر با پیکر فرزند جوان خود صبورانه از افتخار این روزهایش چنین می‌گوید: پسر من راه امام حسین(ع)، زینب کبری(س) و حضرت رقیه(س) را داوطلبانه رفت. برای رضای خدا و به عشق اهل بیت امام حسین(ع) به سوریه رفت. آرزوی دامادی‌اش را داشتم اما شهادتش نصیبم شد، خدا گلچینش کرد. ب
بچه‌ی من هم مثل خانم فاطمه‌زهرا(س) از پهلو تیر خورده بود و به شهادت رسید. او ادامه می‌دهد: پدرش مداح اهل‌بیت(ع) است. از بچگی با حضور در هیأت‌ها آن‌قدر عشق امام حسین(ع) در وجود مجتبی نهادینه گردید که دیگر شیفته شده بود. روز تولد و شهادت پسرم یکی شد. این فقط از تقدیر خداوند است که شهادت و تولدش همزمان شده است. خدا خودش او را انتخاب و گلچین کرد تا راهش را بروند.
مادر جوان‌ترین تکاور شهید ارتش، با صلابت می‌گوید: بچه‌ام فدای اهل‌بیت(ع)، بچه‌ام فدای رهبر، فدای رهبری امام خامنه‌ای و امام خمینی(ره). پسرم راه این بزرگان را رفت. مجتبی می‌گفت: «امام خامنه‌ای اولین جایی که رفت ایرانشهر (یکی از شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان) بود (ساواک او را به این منطقه تبعید کرده بود) و من هم می‌خواهم اولین منطقه‌ای که به انتخاب خود می‌روم ایرانشهر باشد.» و بعداز آنجا راهی حرم اهل‌بیت(ع) شد.
مادرش همچنین می‌گوید: گاهی سعی می‌کردم از رفتن به این مأموریت منصرفش کنم ولی همیشه می‌گفت: «مامان من عاشق امام حسینم.»، زینب‌وار رفت، عاشقانه رفت. این یک ماه آخر خیلی مهربان شده بود. خدا به من دختر نداده بود. بچه من خواهر نداشت، اما همیشه خودش کمک‌دستم بود و می‌گفت: «دخترت هم می‌شوم». مادر شهید یداللهی دو فرزند داشته که حالا با شهادت فرزند ارشدش فقط یک پسر دیگر دارد. ا
درباره‌ی عشق فرزندانش به انقلاب، مقاومت و شهادت می‌گوید: یک پسر دیگر هم دارم که متولد 1374 است. مجتبی برادرش را هم علاقه‌مند و داوطلب شهادت کرد. آن‌قدر برایش از شهادت صحبت کرد که او را هم علاقمند کرد. هرچه گفتم «مادر منصرف شو». گفت: «مادر! نگران نباش! پشت و پناه ما خداست. پیغمبر(ص)، اهل بیت(ع) و امام حسین(ع) پشت و پناه ما هستند».
او در پایان جملاتی را خطاب به خانواده‌ی شهدای مدافع حرم می‌گوید و ادامه می‌دهد: خانواده‌ی شهدای مدافع حرم باید به شهادت این بچه‌ها افتخار کنند. شهادت بهترین سعادتی بود که نصیب این بچه‌ها شد. همیشه توصیه‌ی مجتبی به من صبوری بود و می‌گفت: «مادر، بعد از شهادت من زینب‌وار صبور باش و گریه نکن.»، این توصیه همیشگی‌اش بود. او می‌گفت: «بعد از شهادت من شما باید برادر و پدرم را دلداری بدهی».
منبع: پایگاه اطلاع رسانی شهدای ارتش
نظر شما
